Zabieg wszczepienia implantu jądra jest prostą procedurą polegającą na wytworzeniu kieszeni dla implantu i wprowadzeniu go w lożę tak, aby przywrócić symetrię moszny. Implanty jąder mają różną wielkość i są dobierane indywidualnie podczas wizyty kwalifikującej, na której wykonywane jest USG moszny. Proteza jądra to implant o kształcie jądra, wypełniony żelem silikonowym lub solą fizjologiczną, który można umieścić w mosznie u chorych nie posiadających jednego lub obu własnych jąder. Na zabieg decydują się panowie po utracie jądra z różnych przyczyn np. onkologicznych, pourazowych, po skręcie jądra lub zabieg wykonywany jest u osób z pierwotnym brakiem jądra. Brak jądra jest zarówno problemem estetycznym, jak i natury psychologicznej. Wszczepienie implantu daje możliwość odzyskania pewności siebie w sytuacjach intymnych, naturalny wygląd moszny oraz wzrost samooceny. Zabiegi wszczepienia implantów jąder są również wykonywane u osób zmieniających płeć w celu rekonstrukcji narządów płciowych.
Opis przebiegu proponowanej procedury medycznej
Implantacja protezy jądra jest zabiegiem wykonywanym przeważnie w znieczuleniu ogólnym, podczas którego dożylnie są podawane leki znoszące odczuwanie bólu, wywołujące głęboki sen oraz zniesienie reakcji odruchowych na bodźce bólowe. Operacja polega na wprowadzeniu do worka mosznowego właściwego rozmiaru protezy i ufiksowanie jej w dolnej części moszny. Cięcie wykonywane jest w pachwinie, na wysokości nasady prącia. Stamtąd wytwarza się kanał, przez który wprowadzany jest implant do wnętrza moszny. Implant zostaje ufiksowany szwem do tkanki podskórnej moszny w jej najniższym punkcie. Kolejno zamyka się kanał podskórny, aby dodatkowo unieruchomić implant i uniemożliwić mu migrację w kierunku rany skórnej. Samą ranę skóry zszywa się szwem wchłanialnym. Wyjątkowo można wprowadzić implant z wykorzystaniem wcześniejszego cięcia na mosznie i wycięciem blizny lub z nowego cięcia na tylnej powierzchni worka mosznowego. Czas operacji wynosi około 1 godziny. Po operacji założony jest specjalny opatrunek unoszący i uciskający mosznę̨, tzw. suspensorium. Pacjent wypisywany jest tego samego dnia po niezbędnym czasie obserwacji.
Przygotowanie do zabiegu
Przed zabiegiem odbędzie się konsultacja z anestezjologiem. Pacjent jest zazwyczaj poddawany ocenie ogólnego stanu zdrowia, w tym badaniom krwi. Mogą być zalecone dodatkowo badania obrazowe. Pacjent otrzymuje również instrukcje dotyczące przerwania przyjmowania niektórych leków i przygotowania do zabiegu, w tym postępowania na czczo przez określony czas przed operacją.
Przed zabiegiem jest konieczna depilacja miejsc intymnych i podbrzusza.
Konsekwencje zabiegu
Po zabiegu zawsze występuje mniejszy lub większy ból ze strony rany operacyjnej, jednak zwykle do jego uśmierzenia wystarczają powszechnie dostępne leki przeciwbólowe. Bezpośrednio po operacji występuje obrzęk moszny, może pojawić się krwiak podskórny i przejściowe zaburzenia czucia na skórze.
Wskazane jest wcześniejsze zorganizowanie transportu do miejsca zamieszkania, gdyż̇ w tak krótkim czasie po operacji nie można prowadzić́ żadnych pojazdów. Należy również̇ w planach osobistych i zawodowych uwzględnić́ pooperacyjny okres przeznaczony na rehabilitację.
Po zabiegu przez około miesiąc należy wstrzymać aktywność sportową, seksualną oraz dźwiganie. W tym czasie wskazane jest noszenie suspensorium i naturalnej bielizny. Przez tydzień nie należy się kąpać w wannie i zbiornikach zewnętrznych.
Jeśli w pierwszych tygodniach po operacji pojawi się̨ gorączka i towarzyszy jej znaczne powiększenie moszny, należy niezwłocznie skontaktować́ się̨ urologiem prowadzącym, zgłosić́ się̨ do placówki, w której był Pan operowany lub do SOR z zapleczem urologicznym.
Opis przebiegu pozabiegowego
Po zabiegu chory pozostaje w placówce zazwyczaj 6-8 godzin. W okresie pooperacyjnym monitorowane są podstawowe funkcje życiowe (ciśnienie krwi, akcja serca, wydolność układu oddechowego). Gwarantuje to maksymalnie bezpieczną opiekę medyczną bezpośrednio po zabiegu i znieczuleniu.
Następnie pacjent będzie wypisany do domu z zaleceniami dotyczącymi trybu życia, zmian opatrunków, niepokojących objawów i późniejszych kontroli.
Każdy pacjent dostaje „paszport” implantu i gwarancję producencką.
Dalsza opieka pooperacyjna sprawowana jest ambulatoryjnie. Częstotliwość wizyt ustala lekarz opiekujący się chorym w poradni